دکتر پرویز ضیاء شهابی سال 1322 در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطه را در زادگاهش به پایان برد و پس از آن در رشته علوم تربیتی دانشگاه تهران پذیرفته شد. مدرک کارشناسی را در سال 1344 گرفت. پس از وقفه­ای چند ساله کارشناسی ارشد را نیز در رشته فلسفۀ همان دانشگاه دنبال کرد و در سال 1350 با موفقیت پشت سر گذاشت. سپس در دو رشتۀ «فلسفه» و «تاریخ ادیان و اسلام­شناسی» به دریافت مدرک دکترا نایل آمد.

پس از فارغ­التحصیل شدن، تدریس را به جدّ دنبال کرد و از سال 1352 به عضویت هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد درآمد و تا مهر 1382 به تربیت شاگردان پرداخت. سپس در سمت استادیاری در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران مشغول شد و این همکاری همچنان ادامه دارد.

اهالی اندیشه و علاقه­مندان فلسفه با حوزه علایق و گرایش­های این استاد نام­آشنای فلسفه به خوبی آشنایند. نخستین نشانۀ این آشنایی را می­توان از گرایش او به هیدگر و تأثیر روشن از اندیشه­های استادش دکتر فردید بازشناسی کرد. اما جست­وجوها و پژوهش­های وی دامنۀ وسیع­تری به ویژه در مباحث پدیدار شناسی یافته است. او سال­هاست به تدریس اندیشه­های هیدگر اشتغال دارد و به زبان آلمانی کاملاً مسلط است. از این­رو آثار گرانبها و اثرگذاری را آفریده است.

مقالات ارزشمند وی که هماره در دهۀ اخیر مورد توجه و اقبال دانشجویان فلسفه بوده، عمدتاً در نشریات دانشگاهی به ویژه نشریۀ دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی منتشر شده است که از آن جمله است: آشنایی با منطق جدید، تالس تولد فلسفه، پا به پای ارسطو به جست­وجوی دانش برین، هست­شناسی دانشی که باید جست.

کتاب­های: درآمدی پدیدارشناسانه به فلسفه دکارت، راه­هایی به تفکر فلسفی، سرآغاز کار هنری، فلسفه هنر به نزد هیدگر و فلسفه و بحران غرب از عمده آثار وی به شمار می­آیند.