گمینی، امیر محمد ( 1361ـ )
دانش آموخته دکتری تاریخ فلسفه علم، مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
کارنامک
- عضو هیئت علمی پژوهشکدۀ تاریخ علم دانشگاه تهران،
- مدرس دروس تاریخ و فلسفۀ علم در دانشگاه تهران، صنعتی امیرکبیر و فرهنگستان زبان و ادب فارسی،
- پژوهشگر حوزه تاریخ نجوم در تمدن اسلامی، تاریخ ورود علوم جدید به ایران،
- تألیف مقاله های متعدد علمی و پژوهشی.
گزیده آثار
- دایره های مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهان شناسی در تمدن اسلامی، تهران: انتشارات حکمت سینا، 1394.
- «گسترۀ آثار هیئت در تمدن اسلامی»، تاریخ علم، ش 15، 1392،
- «تاریخنگاری علم به سبک ویگ»، روش شناسی علوم انسانی، ش 62، بهار 1389،
- «مدل سیاره ای قطب الدین شیرازی در اختیارات مظفری» تاریخ علم، ش 8، 1388،
- «تاریخنگاری برونگرایانهی علم: بازخوانی تزهسن ـ گراسمان» هستی و شناخت (نامۀ مفید سابق) – 77، ج1، ش1، 1389،
- « بررسی دلایل مرکزیت و سکون زمین در آثار هیئت دورۀ اسلامی » تاریخ علم، ش 11، 1391،
- «گذر زهره و ترتیب سیارات در نجوم دورۀ اسلامی»، تاریخ علم، ش 12، 1392.
- “Al-Shīrāzī and the Empirical Origin of Ptolemy's Equant in his Model of the Superior Planets”, (2013), Arabic Sciences and Philosophy (Cambridge University), 23, 47-67.
- “Quṭb al-Dīn al-Shīrāzī and the Development of non-Ptolemaic Planetary Modeling”, (2017), Arabic Sciences and Philosophy (Cambridge University), (accepted for publication)
|